دریافت اطلاعات از طریق حواس پنجگانه:

در هر ثانیه هزاران هزار اطلاعات توسط محیط و از طریق حواس پنجگانه وارد ضمیر ناخودآگاه می شود و ناخودآگاه تمامی این اطلاعات را بدون هیچ گونه استدلال و تجزیه و تحلیلی می پذیرد (ضمیر ناخودآگاه تابع منطق و استدلال نمی باشد).
همین حالا که در حال خواندن این مقاله می باشید ضمیر ناخودآگاه شما تمامی اطلاعات دیداری، شنیداری، لامسه ای، بویایی و حتی چشایی را بدون آنکه متوجه باشید دریافت می کند مانند نور محیط، صداهایی که از اطراف شنیده می شود، وزن شما در محلی که قرار گرفته اید و …

فرایند دریافت اطلاعات توسط ضمیر ناخودآگاه تا پایان عمر و بی وقفه ادامه می یابد و ما نمی توانیم ورودیهای ذهن خود را به طور کامل در اختیار خود گیریم.

پردازش و بایگانی اطلاعات:

پس از آنکه اطلاعات مختلف توسط ناخودآگاه دریافت شد ضمیر­ناخودآگاه براساس تعداد تکرار آن اطلاعات، آنها را با یکدیگر ترکیب و مقایسه می کند و همانطور که گفته شد هیچ­گونه منطق و استدلالی را هم در این مورد در نظر نمی­گیرد.

این ترکیب اطلاعات رفته رفته سیستم ارزش ها و باورها را در ما فعال می­کند. به عبارت ساده می­توان گفت باورها مجموعه اطلاعات درست یا غلطی هستند که در اثر تکرار در ضمیر­ناخودآگاه شکل می­گیرند و معمولا پایه ­ای ترین و قویترین ورودی­های اولیه باورهای ما را نسبت به پدیده ­های مختلف شکل می دهند.

پس از آن در صورتی که اطلاعات بعدی با باورهای شکل گرفته در تطابق باشند، ناخودآگاه آنها را نیز مورد پردازش قرار می­دهد و در غیر اینصورت یعنی در زمانی­که اطلاعات جدید با باورهای قبلی مغایر باشند، ناخودآگاه آن را در بایگانی خود ذخیره می­نماید تا زمانی که باورهای قبلی دچار تزلزل شوند و در این شرایط آن اطلاعات بایگانی شده را پردازش مینماید.

ضمیر ناخودآگاه چگونه ما را برنامه ریزی میکند؟

تولید رفتار:

مجموعه باورها که حاصل اطلاعات پردازش شده در سطح ضمیر­ناخودآگاه می­باشند، رفتارهای خروجی ما را شکل می­دهند. این بدان معناست که هر کاری که امروز انجام می­دهیم به خاطر نوع پردازش اطلاعات در ضمیر­ناخودآگاه می­باشد.

به عنوان مثال بسیاری از افراد در غروب جمعه دچاراحساساتی مانند ناراحتی، بی­قراری، در خود فرو­رفتن و … می­شوند.

 اما سوال اینجاست که به راستی چه تفاوتی میان غروب جمعه با غروب سایر روزهای هفته وجود دارد؟

پاسخ در باورهایی نهفته است که از دوران کودکی در ضمیر­ناخودآگاه ما نسبت به غروب جمعه شکل گرفته است. به­ عنوان مثال زمانی­که کودکی چهار یا پنج ساله بوده ایم، در خانه پدر یا مادر و یا اطرافیان این جمله را بیان کرده اند:
“باز هم این غروب جمعه دلگیر از راه رسید”
و چند مرتبه تکرار این جمله باوری را نسبت به غروب جمعه در ما شکل داده است که حالا پس از گذشت سالها در این زمان این احساس منفی سراغ ما می آید.

 

یا مثالی دیگر:
جملاتی چون: پول چرک کف دست است، پولدارها کلاه بردارند، پول باعث فساد می شود و …
همگی سبب پردازش اطلاعات منفی نسبت به پول در ضمیر­ناخودآگاه ما می گردند و این باور تولید میشود که پول بی ارزش است و یا اگر ما پولدار شویم به سمت کارهای خلاف می­رویم و همین باعث می شود تا در سنین جوانی یا بزرگسالی هر کاری که برای دستیابی به پول بیشتر انجام می­دهیم بی نتیجه باقی بماند.

ازتون دعوت میکنیم فیلم آموزشی زیر را ببینید:

ضمیر ناخودآگاه از چه زمانی ما را برنامه ریزی می کند؟

ضمیر ناخودآگاه از ۴ ماهگی جنین (همزمان با تشکیل حس شنیداری به عنوان اولین حس از حواس پنجگانه) برنامه ریزی را در ما شروع می کند و این کار را تا پایان عمر و بدون هیچ گونه استراحتی انجام می دهد.

شاید دقت کرده باشید که قدیمی ترها وقتی نوزادی بی قراری و گریه می کند، به پدر و مادر توصیه می کنند که جاروبرقی یا سشوار روشن کنند و همین باعث آرام شدن نوزاد می گردد.

زیرا صدای این وسایل شبیه صدای داخل رحم مادر است که کودک در آنجا احساس آرامش داشته است. یعنی از همان دوران جنینی برای کسب آرامش با صداهایی خاص برنامه ریزی شده است و حتی زمانیکه کودک در خواب هم باشد، نه تنها روشن کردن این وسایل او را آزار نمی دهد بلکه خواب شیرین تری را هم تجربه می کند.

کودک بوی بدن مادر را متوجه می شود و آغوش مادر را مکانی امن می داند که در آن احساس آرامش می کند و این بخاطر برنامه ریزی های شکل گرفته ای است که در ضمیر ناخودآگاه اتفاق افتاده است.

یا حتما دیده اید کودکانی را که همه چیز را در دهان خود می گذارند و با مزه مزه کردن معیار خوبی یا بدی آن چیز را مشخص می کنند زیرا در دوران نوزادی و با توجه به برنامه ریزی های شکل گرفته براساس حس چشایی، این حس اهمیت ویژه ای برای نوزاد دارد.

پس از آن حس لامسه و همزمان با اینکه کودک توسط دیگران در آغوش گرفته و نوازش می شود، شکل می گیرد و بسیاری از رفتارهای خود را بی اراده بر این اساس قرار می دهد که زمانی که مورد نوازش قرار گیرد، یعنی موجودی دوست داشتنی است و زمانیکه اینکار انجام نشود یعنی دوست داشتنی نیست و باید به طریقی جلب توجه کند و این هم بخاطر برنامه ریزی های ضمیر ناخودآگاه است.

مجددا حس شنیداری و پس از آن بینایی با تجربه صداها و تصاویر مختلف در کودک فعال می شوند. او برنامه ریزی می شود که برخی صداها ترسناک هستند و برخی آرامش بخش. برخی از کلمات نشان دهنده تشویق هستند و برخی نشان دهنده تهدید.

چهره پدر و مادر و اطرافیان. تلویزیون، موبایل و سایر اطلاعات دیداری همه و همه و بدون هیچ تجزیه و تحلیلی در ناخودآگاه ثبت می شود و او را برنامه ریزی می کند و این روند یعنی دریافت اطلاعات از طریق حواس پنجگانه تا پایان عمر ادامه پیدا می کند که این مساله نشان از قدرتمندی ضمیر ناخودآگاه برای برنامه ریزی های بسیار قوی در وجود ما دارد.

 

نویسنده: مهدی عرب زاده مدرس NLP
منبع: آکادمیک NLP