اهمال‌کاری چیست؟

اهمال‌کاری به معنای به تعویق انداختن کارهایی است که می‌دانیم باید آن‌ها را انجام دهیم و برای ما مهم هستند، اما اقدام برای آنها را به آینده‌ای نامعلوم موکول می‌کنیم. زمانی که به تنبلی و اهمال کاری می‌پردازیم، در واقع در حال جابجایی میان اولویت‌های خود هستیم و یک کار بی‌ارزش را جایگزین یک کار مهم می‌کنیم.
دانش برنامه ریزی عصبی زبانی(nlp)، با بررسی باورهای غلط در رابطه با اهمال کاری و ارائه تمرینات و تکنیک‌های اثرگذار بر ذهن، به شکل بسیار موثری در رفع سریع تنبلی عمل می‌کند.

 

چرا اهمال کاری می‌کنیم؟

یکی از ویژگی‌های ذهن انسان این است که تمایل به اتخاذ تصمیمات ساده، سریع و احساسی دارد که در لحظه باعث تولید احساس مثبت در او گردد.
به عبارت دیگر ذهن ناخودآگاه، ما را به سمت هر چیزی که احساس کند در لحظه باعث ایجاد لذت می‌شود، سوق می‌دهد و از هر چیزی که احساس کند باعث ایجاد رنج و سختی لحظه‌ای در ما می‌گردد، دور می‌سازد.
با این که ما می‌دانیم انجام یکسری از اقدامات باعث دستیابی به دستاوردها و در نتیجه احساسات بهتر در آینده می‌شود، اما از آنجایی که ضمیر ناخودآگاه به صورت منطقی عمل نمی‌کند و فقط به فکر لذت های آنی می‌باشد، ما را تشویق می‌کند تا انجام یک کار مهم و ارزشمند را به تعویق بیندازیم و سرگرم کارهای بی‌ارزشی شویم که در لحظه احساس خوبی در ما ایجاد می‌کند و این مساله باعث اهمال کاری می‌گردد.

انواع اهمال‌کاری

اهمال‌کاری بر دو نوع است:

۱- اهمال کاری آگاهانه: زمانی است که به صورت آگاهانه تنبلی می‌کنیم و از انجام کارهای مهم طفره می‌رویم و یا آنها را به تعویق می‌اندازیم.

۲-اهمال کاری پنهان: زمانی است که نسبت به تنبلی و اهمال کاری خود آگاهی نداریم. یعنی به عنوان مثال کارهای زیادی را در طول روز انجام می‌دهیم و بر همین اساس دیگران هم شاید به تعریف و تمجید ما بپردازند.
اما واقعیت این است که ما در حال انجام کارهای بی‌ارزش هستیم، در حالی‌که توانایی بسیار بیشتری داریم و متوجه جایگاه اصلی خود نیستیم.

 

باورهای غلط در رابطه با اهمال‌کاری

اینکه ما تصمیم می‌گیریم اولویت دو کار را با هم عوض کنیم و کار مهم را به تعویق بیندازیم، علاوه بر عملکرد ضمیرناخودآگاه که علم nlp به آن توجه ویژه‌ای دارد، ناشی از باورها و استدلال‌های غلطی می‌باشد که در ذهن ما جای گرفته‌اند.

 

۴ باور غلط در رابطه با اهمال کاری

۱- باور به اینکه من در کارهای عقب افتاده خود غرق شده ام.

این باور زمانی ایجاد می شود که احساس می‌کنیم آنقدر کار عقب افتاده داریم که حتی اگر یک کار مهم را انجام دهیم، سودی به حال ما نخواهد داشت.
در حالی که علم ان ال پی با مدل برداری از افراد موفق به این نتیجه رسید که تمام الگوهای موفق، بدون توجه به این باور غلط، کارهای مهم خود را آغاز می‌کنند و نتیجه اقدامات آنها در گذر زمان خود را نشان می‌دهد.

۲- باور به این که کارهای بی ارزش هم بالاخره باید انجام شود.

این باور، ذهن احساسی و غیر منطقی ما را به این نتیجه می‌رساند که به سمت کارهای بی‌ارزش حرکت کنیم. حقیقت تلخ این است که هیچ‌کس نتوانسته در زندگی خود به همه کارهای مهمش برسد. پس لازم است که برای غلبه بر این باور اشتباه، دائماً به خود متذکر شویم که شاید دیگر هرگز این فرصت برای من پیش نیاید.

 

۳- ارتباط دادن یک کار ارزشمند به کار دیگری که تصور می‌کنیم غیر‌ممکن است.

یکی دیگر از باورهای غلط در رابطه با اهمال‌کاری این است که احساس می‌کنیم نتیجه کار مهمی که در حال حاضر باید انجام شود، نامعلوم یا غیر‌ممکن است و برای همین از انجام آن کار طفره می‌رویم و تنبلی می‌کنیم.

مثلاً تصمیم می‌گیریم که اقداماتی را برای توسعه کار خود انجام دهیم تا بتوانیم در سال آینده محل سکونت خود را عوض کنیم. اما دائماً به این می‌اندیشیم که از کجا معلوم قیمت خانه مورد نظر ما آن قدر بالا نرود که نتوانیم آن را تهیه کنیم؟

این باور باعث می‌شود که خیلی زود تسلیم شویم و کارهای مهم خود را به تعویق بیندازیم. بنابراین لازم است تا پس از تعیین هدف و بدون توجه به اتفاقات نامعلوم آینده، فقط بر روی اقداماتی که باید انجام دهیم متمرکز شویم و آگاه باشیم که این باور یکی از فریب‌های ذهن برای بی‌ارزش جلوه دادن اقدامات حال حاضر ماست.

۴- باور به اینکه وقتی مجبور شوم، بهتر کار می‌کنم.

تحقیقات مختلف علمی نشان می‌دهند که انسان‌ها تحت فشار نه تنها بهتر کار نمی‌کنند،بلکه میزان اشتباهاتشان بیشتر نیز می‌شود.
این هم یکی دیگر از دام‌های ذهن است تا ما را از انجام کارهای مهم دور سازد، با این باور که این کار را به دقیقه نود موکول کن تا در آن زمان با قدرت و انرژی مجبور به انجامش شوی. پس باید نسبت به این تله ذهنی هم آگاه باشیم تا بتوانیم کار درست را در زمان درست انجام دهیم.

 

نویسنده: مهدی عرب زاده مدرس NLP
منبع: آکادمیک NLP